از جمله ذخایر بیبدیل روائی که از اهلبیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) به دست ما رسیده بخش زیارات میباشد که حقاً لبریز از معارف ناب میباشد. حتی این بخش از معارف که نسبتاً مورد غفلت قرار میگیرد محتوای بسیار عمیق و دقیق فردی و اجتماعی، معرفتی و اخلاقی را در خود جای داده است. و قطعاً از مهمترین قلههای این بخش از معارف که در بخش امامشناسی بینظیر است، زیارت جامعه کبیره میباشد. در این نوشته که گزارشی تحقیقی پیرامون این زیارت شریفه است تلاش بر این بوده ابتدا منابع اصلی و کهن که زیارت شریفه را در خود جای داده معرفی شود. هر چند به مجامع روائی عمده در قرون میانی و متأخر هم اشاره شده است.