تطبیق در مسایل حتمی نیز درست نیست

به گزارش آینده روشن، متن سخنرانی آیت الله طبسی به شرح ذیل می باشد:
در ارتباط با شعیب بن صالح من تقریبا تمام روایات را دیدم که شاید مجموعه روایات به ۱۷ برسد و از طریق عامه و در کتاب فتن ابن حماد آورده شده است. سه روایت داریم که به امام معصوم(ع) مرتبط می شود، یکی به امام زین العابدین(ع) ، روایت بعدی به امام رضا(ع) ارتباط داده می شود، روایت سوم هم از امام جعفر صادق(ع) است که با اشاره به اصل سند به شعیب اشاره می کند، که ما با توجه به اینکه این سه روایت هم سند درستی ندارند می توانیم ادعا کنیم که حتی یک روایت صحیح در مورد شعیب بن صالح و تفصیلات آن نداریم.

در روایتی امام سجاد(ع) از اینکه می فرمایند «من بنی تمیم» که می شود از این اسم فهمید که این شخصیت از قوم عرب هستند، اما نمی توانیم به یک جمع بندی اساسی به جز اصل وجود شعیب استناد کنیم.

در تطبیق بعنوان احتمال شاید باشد اما بعنوان قطع انصافا مشکل است، باید تفکیک قایل شد میان علایم حتمی و غیر حتمی، ما اصولا منتظر حضرت مهدی(عج) هستیم نه منتظر علایم ظهور چه علایم غیر حتمی و حتی علایم حتمی، در کتاب غیبت نعمانی روایتی از امام جواد(ع) نقل شده است که آیا امکان دارد بدون سفیانی امام زمان(عج) ظهور کنند؟ ایشان فرمودند که بله امکان دارد که بدون اینکه سفیانی خروج کند، امام زمان(عج) ظهور کنند، دوباره پرسید اگر می شود در سفیانی بدا ایجاد شود، آیا امکان دارد در خود امام زمان(عج) هم بدا ایجاد شود؟ ایشان فرمودند نه، ما باید تفاوت قایل شویم میان امام زمان(عج) و نشانه هایی که این ظهور دارد.

ببینید یکی از نکاتی که باید به آن اشاره بشود، بنده با توجه به اینکه کمتر روایتی در مورد امام زمان(عج) هست که ندیده باشم، باید اگر خواسته باشیم مطالب را مستقیما نقل کنیم باید کتاب، مولف و سایر ویژگی های آن روایت را بررسی کنیم هم از دید خودمان هم از دید اهل سنت، باید گفت که ابن حماد معاصر و هم سلولی حنبلی بود، شخصیت ابن حماد در بین برخی از اهل سنت محترم است، اما اینکه کتابش هم همین حکم را دارد، در کتاب ذهبی آمده است که این کتاب از اعتبار ساقط است، این آقا این کتاب را تدوین کرده و مطالب عجیبی در آن آورده است.

اما از نظر ما، علامه مجلسی کمتر کتابی است را ندیده باشد، اصلا به این کتاب اشاره نمی کند، در کتب رجالی هم از زمان نجاشی هم من ندیدم که از این کتاب استفاده شده است، بله در دو جا علامه مجلسی در دو روایت را استفاده کرده که نام این کتاب در منبع آن است اما اینکه خودشان از این کتاب استفاده کرده اند، چنین نبوده است.

اگر ما بخواهیم با توجه به این موضوع که در میان علمای شیعه و سنی این کتاب از اعتبار چندانی برخوردار نیست باید بگوییم که اگر ما از این کتاب مستنداتمان را استفاده کنیم، به اعتبار کارمان لطمه می زنیم.

طبق مطالعات محدود و مختصری که داشتم در ارتباط با خراسانی شاید مجموع روایات ۶ یا ۷ عدد است که همه هم تا امام ششم هستند، شاید بعد از این ائمه هم بوده باشد اما من ندیده ام، این نکته ای دارد، علما آمده اند تطبیقی داده اند خراسانی را به ابومسلم خراسانی یا رافع ابن لیس و سفیانی را علی بن سفیان که اتفاقا در همان دوران بود که در تاریخ طبری به صورت مفصل این موضوع آمده است.

بعضی هم این را تطبیق دادند بر جریان هلاکو و جمع شدن بساط حکومت عباسی و فتح بغداد، برخی هم به ابن طاووس تطبیق داده اند، خود این طاووس در این کتاب اقبال چاپ دفتر تبلیغات جلد سه روایتی را که نقل می کند، که خراسانی من هستم، بعد روایت را نقل می کند، آن مطالب و ویژگی های خراسانی را نقل می کند، بعد می گوید که من کسی را جز خودم به این ویژگی ها مطابق ندیده ام، برخی روایت هم هست که ایشان از سمر قند است.

اما خب همه به این روایت اذعان داشته اند که خراسانی وقتی که ظهور می کند، بعد از اینکه همه جا را گرفت می رود به مکه و منتظر ظهور امام زمان(عج) می ماند و چهل سال در آنجا می ماند، در آنجا هم فوت می کنند و بعد به دعای امام زمان(عج) رجعت می کنند.

باز خود حسنی یک بحث دیگر است که ارتباطی به هم ندارد، مفصل ترین روایت درباره قیام حسنی این است که در روایات ما در کافی شریف هست که تحرک الحسنی، بیش از این چیزی نیامده است؛ یک روایت دیگر هم هست که سه روایت دیگر هست که سه پرچم هست که یکی را سید حسنی به امام زمان(عج) می دهد.

شما اولا بیایید روایات حسنی را تثبیت کنید بعد وارد تفسیرش شوید، ما هنوز نتوانستیم که به تثبیت سید حسنی و روایات مرتبط با وی برسیم، حتی همان روایتی هم که بود این است که سید حسنی در مکه قیام می کند.

همچنین سید خراسانی جزء علامات فرج هست اما جزء نشانه های حتمی ظهور نیست.

انتهای پیام/گ /

تطبیق در مسایل حتمی نیز درست نیست

«موج کوتاه» در برابر «ظهور بسیار نزدیک است»

نقد مستند «ظهور بسیار نزدیک است» در دانشگاه مازندران

عرصه مهدویت نیازمند کار اجتهادی است