در این مقاله، بیان و تبلیغ مفهوم انتظار که نوعی خودسازی، همراه با تقوا و ورع است، برای مهیّاسازی جسم و روح انسان، که وی را برای «خلیفة اللهی» آماده می‌‌‌سازد، به عنوان وظایف رسانۀ منتظر تبیین شده است. سپس تأثیر انتظار که نقش تربیتی سازنده و شگرفی بر منتظران دارد نیز بیان گردید و اثبات شد که رواج عملی انتظار فرج می‌‌‌تواند منتظران ظهور را با وظایف فردی، اجتماعی و سیاسی خود آشنا سازد. از سوی دیگر، فرهنگ عمومی مخاطبان رسانه نیز در این باره بالا رفته و به بیداری عمومی اسلامی منتهی می‌‌‌گردد. به باور ما با توجه به یافته‌‌‌های مقاله می‌‌‌توان به نتایج زیر دست یافت:
1. تبلیغ انتظار مصلح و نهادینه کردن اعتقاد به آن در باور مردم مسلمان به‌خصوص و غیرمسلمان سبب می‌‌‌گردد که هرگز امید منتظران قطع نشود و در سختی‌‌‌ها و دشواری‌‌‌های طاقت‌‌‌فرسای غیبت، اوج قلۀ هدایت گم نگردد و اگر هم در بستر حوادث زمان، اوهام و خرافه‌‌‌پرستی رواج یابد، تأثیر منفی آن بر منتظران ناچیز باشد.
2. رسانۀ منتظر با بیان شیعه با پشتوانۀ انتظار، هرگونه تحریف و تغییر در دین را از زوایای زندگی فردی و اجتماعی شیعیان می‌‌‌زداید. به ‌‌‌همین ‌‌‌منظور به ریسمان محکم الهی، یعنی قرآن و احادیث اهل‌‌‌بیت چنگ می‏زنند. به عبارت دیگر، انتظار مصلح، عامل بقای شیعه است.
3. بیان ویژگی‌‌‌های بارز یاران امام عصر و دوست‌‌‌داران دولت حق، از وظایف خاص رسانۀ منتظر است. بیان خصوصیاتی نظیر تقوا، ورع و استقامت در دین که مهم‌‌‌ترین آن است؛ چراکه اگر این استقامت نباشد، هرگز کسی تاب تحمل سختی‌‌‌های طاقت فرسای دوران غیبت را نخواهد داشت.
4. رواج و اشاعۀ جدی در پایبندی، استواری در دین و تمسّک جستن به مذهب اهل‌بیت از مهم‌‌‌ترین رسالت‌های رسانۀ منتظر است. همچنین شناساندن آن حضرت، عشق و دلدادگی به ایشان و شرکت در محافل بزرگداشت ائمه در راستای زمینه‌‌‌سازی ظهور و بیداری عمومی از دیگر رسالت‌‌‌های رسانۀ منتظر قلمداد می‌‌‌شود.